Мен пöльтысь турöб юрси тöклялö
Да банбöкъясö скöрысь веськалö.
И сiдз жö артмис томлун олöмын, -
Тэ колин чукрасьöмъяс сьöлöмын.
Со ышмöм турöб лымйöн шыбласьö
Да весиг лов сöнъясам чуткасьö.
Тэ сiдз жö синмам мыйкö видзöдан,
Лёк ногöн сералöмöн, кöдзыда.
А пöльтысь турöб водзö скöралö -
Ме кыла: кöиныс моз эралö -
Тэ вылö? Ме вылö? Но мый сэсся, -
Ме козин-кичышканнад чышкыся.
Пурӟе лымы, тарка со йырсиме.
Сач! чапке бамам, уг жаля чик.
Озьы ик, дыр, тон но сюлэмме
Та уе тэшкатыса кельтӥд.
Пурӟе лымы, чырты сьöртӥ пыре со мугорам,
Кезьытэныз йöтске йозвиосам.
Озьы ик, дыр, тон но синъёсам
Серекъяса учкид, ултӥяса…
Пурӟе лымы – кинлы, бен, йыркурез?
Тыныд? Мыным? Я кинлы ке эшшо?...
Уг куареты, озьы, дыр, кылдэмез,
Кузьмам ӵушконэныд мон ымнырме ӵушо.
Назад в раздел