Чонышко рўмбалге вочмо годым
Кажне мом-гынат да шарналта:
Шўм йолташым, мўндыр велсе родым –
Мо-гынат да тыйым шымата.
Мыланем гын ялт книга сўретла
Чарайол жапем волгалт толеш
Да, изишак подылмо пўретла
Вужгыкталын, кумылым налеш.
...Нигє деч шижмашым ышна кўчє:
Ял пўртўс вўчкен – келанымеш...
Мый тунам – изи капан кўтўчє –
Коштым «мутдымо-влакем» почеш.
Ломыжыныт нуно, магыреныт,
Шаланеныт, чулымем терген,
Да эше нунак вет таратеныт
Шонкалаш йыр улшо тўс нерген.
Вожылаш логалын моло дечын:
«Эй, кўтўчє!..» – чучын йєсынрак,
Но ужмек эрдене лекше кечым,
Нунын дечын лийым поянрак!
(Кеч кынелме шумлык кызыт веле
Воштылалме шот ден шоналтет,
А тунамже ох вет лийын неле
Нєргє вий ден омым се‰ашет!)
Когартен, пелтен вара – тул ме‰ге...
Кўдырчан йўр – тамык гае лач...
Кўдырчан йўр шу-уге эртымеке,
Куржын лекме шонанпыл йымач!
Ты пиал ситалын кечыгутлан.
Да пеленак – ўмырем мучкем.
...Мыйым шўм гыч лекше ныжыл мутлан
Туныктеныт «мутдымо-влакем».
Назад в раздел
