Загадайте желание, парни, пока
Летящая в небе звезда не сгорела.
Расскажите, какая вас гложет тоска,
К чему вы стремитесь в мечтах своих смелых?
И один произнёс, обреченно вздыхая:
Я хочу уцелеть, о другом не мечтаю,
Разгром ли нас ждёт, победим ли – неважно,
Но лишь бы война завершилась однажды.
И второй прошептал, содрогаясь от стужи:
Только сон беспробудный и долгий мне нужен,
Проспать бы, покуда победа не грянет –
Или пока Судный день не настанет.
И ещё один вымолвил очень устало:
Я мечтаю о том, чтобы сил мне достало
Сражаться до часа победного смело
И пасть, если этого требует дело.
Так делились они сокровенной мечтой
При гаснущем свете сигнальной ракеты,
И у каждого в мыслях – погибель и бой,
И тоска по домашнему, мирному свету.
Mitä toivotte, veikot, se toteen saa,
kun tähti lentää ja yöhöön haipuu.
Mitä toivoisitte, se kertokaa,
mikä mielenne on syvin, totisin kaipuu.
Joku kuiskasi äänin särähtäväisin:
Minä toivon vain, että eloon jäisin
ja kuulisin rauhanpasuunan soiton,
se tuokoon tappion taikka voiton.
Joku huokasi huulin vavahtavaisin:
Minä toivon vain, että nukkua saisin
ja herätä vasta veljien voittoon –
tai vasta tuomiopäivän koittoon.
Joku virkkoi aatoksin tuskalloisin:
Minä toivon vain, että kestää voisin
ja taistella, kunnes meidän on voitto,
ja kaatua, jos sitä vaatii voitto.
- Yhä toiveitaan he kertovat niin,
kun raketti nousee ja toinen vaipuu,
miten kunkin on saanut mietteisiin
koti, taistelu, kuoleman, rauhankaipuu.
Назад в раздел
