"Ме тэын ола и тэын кула..."
Ме тэын ола и тэын кула,
Но менам тэ дорö — помтöм туй.
И туяс мыйыс кöть нин эз сулы,
А пыр тай муна и эг на жуй.
Мем тэнад сьöлöмöдз некор пырны
Öд Енмыс, гашкö да, оз и сет,
Кöть лолöй муслунöн важöн тыра,
Кöть кодкö шуö, мый ме — поэт…
Ме тэнад нюръясö вöя помöдз
И воша Пармаад да ог пет.
Но прöста али мый ми на томöсь?
Но тэнö некодлы ме ог сет.
Ме кывны дугда скöр Парма горысь…
Но меным шулöма Енмыс: мун!
Ме, чужанiнöй, тэ водзын — корысь,
И пидзöс вылын ме — лун и вой.
Назад в раздел
|